Tórur

Tórur hevur hamaran sín á hesi gomlu íslendsku mynd.

Tórur ella Hóri, norrønt Þórr, er tann sterkasti ásagudurin í norrønu gudalæruni. Hann verður stundum eisini róptur Ása-Tórur ella Øku-Tórur, og navnið, ið sipar til toruslátt, kemur av eldri (endurmyndaðum) germanskum Þun(a)raz. Hann er sonur Óðins og Jarðar. Kona hansara eitur Siv og børnini hjá honum eru Magni, Móði og Trúður. Hann eigur hamaran Mjølnir og við honum berjist hann mót tussum og risum. Kerran sum hann ekur í verður drivin av tveimum geitarbukkum. Við ragnarøk man Tórur berjast við Miðgarðsormin og teir verða hvørjum øðrum at bana.

Tórur umtalast í mongum av Eddukvæðunum, t.d. í Hárbarðsljóðum har hann reypar av avrikum sínum.

Eg var á eysturleið,

bardist við jatnir,

illar gívrar

ið gingu á fjalli.

Fjølment hevði jatnaætt verið

um allir enn livdu,

so varð ongin

eftir í Miðgarði.

M.o. Tórshavn, Hósvík, Hórisgøta og hósdagur/tórsdagur eru nevnd eftir Tóri/Hóri.

Keldur

• Hárbarðsljóð (týtt hevur Anker Eli Petersen) (2005).
• Gylvaginning (týtt hevur Anker Eli Petersen) (2005).
• Tór & Rán Postverk Føroya