Munurin millum rættingarnar hjá "Tróndur í Gøtu"
EileenSanda (kjak | íkøst) sNo edit summary |
länk |
||
Linja 1: | Linja 1: | ||
'''Tróndur í Gøtu''' (føddur [[945]], deyður [[1035]] í [[Gøta|Gøtu]]) eisini nevndur '''Tróndur Gøtuskegg''' ella '''Gøtutróndur''' var ein víkingahøvdingi í Føroyum. Hann er ein av teimum týdningarmiklastu persónunum í Føroyingasaga saman við Sigmundi Brestissyni og øðrum. Hann var ein av máttmiklastu monnum í Føroyum um tað mundi. Hann búði í Gøtu og var sonur Tórbjørn Gøtuskegg og Guðrun, sum var systir Svínoyar Bjarna. |
'''Tróndur í Gøtu''' (føddur [[945]], deyður [[1035]] í [[Gøta|Gøtu]]) eisini nevndur '''Tróndur Gøtuskegg''' ella '''Gøtutróndur''' var ein víkingahøvdingi í Føroyum. Hann er ein av teimum týdningarmiklastu persónunum í Føroyingasaga saman við [[Sigmundur Brestisson|Sigmundi Brestissyni]] og øðrum. Hann var ein av máttmiklastu monnum í Føroyum um tað mundi. Hann búði í Gøtu og var sonur Tórbjørn Gøtuskegg og Guðrun, sum var systir Svínoyar Bjarna. |
||
'''Tróndar kredda:''' |
'''Tróndar kredda:''' |
Seinasta endurskoðan sum var 16. mar 2020 kl. 20:04
Tróndur í Gøtu (føddur 945, deyður 1035 í Gøtu) eisini nevndur Tróndur Gøtuskegg ella Gøtutróndur var ein víkingahøvdingi í Føroyum. Hann er ein av teimum týdningarmiklastu persónunum í Føroyingasaga saman við Sigmundi Brestissyni og øðrum. Hann var ein av máttmiklastu monnum í Føroyum um tað mundi. Hann búði í Gøtu og var sonur Tórbjørn Gøtuskegg og Guðrun, sum var systir Svínoyar Bjarna.
Tróndar kredda:
Sum hon stendur í Færeyinga saga:
Gangat ek einn út,
fjórir mér fylgja
fimm Guðs englar;
ber ek bæn fyrir mér,
bæn fyrir Kristi;
syng ek sálma sjau,
sjái Guð hluta minn.
Sum hon stendur í Føroyinga søgu:
Gangi eg ei eina út,
fýra mær fylgja,
fimm Guðs einglar;
beri eg bøn fyri mær,
bøn fyri Kristi;
syngi eg sálmar sjey,
síggi Guð yvir luta mín.
Sum hon stendur í Sálmabókini:
Givnir eru einglar góðir,
ganga ei eg eina má,
ferðum mínum fylgja fróir
fagrir einglar Guði frá;
biði bøn eg, fyri Krist
bera mína bøn teir vist;
syngi sálm eg Guð at æra,
sær hann til mín lut at varða.