Rabindranath Tagore

Frá Wikipedia, hin frælsa alfrøðin
Tagore, umleið 1909.

Rabindranath Tagore (føddur 7. mai 1861, deyður 7. august 1941) var ein indiskur rithøvundur, komponistur, heimspekingur, málari og tónleikari. Hann vann 1913 Nobelvirðislønina í bókmentum sum tann fyrsti perónsurin úr Asia. Hann er ættaður úr Kolkata og byrjaði at skriva yrkingar longu sum átta-ára gamal. Hann útgav sína fyrsta yrkingasavn í 1877, og fór sum 16-ára gamal í holt við at skriva sína fyrstu skaldsøgu og sjónleikir. Seinni í lívinum stuðlaði hann indiska stríðnum fyri fullveldi og gjørdist vinmaður við Mahatma Gandhi. Hann er skrásettur sum høvundin handan tjóðsangin hjá Bangladesh.

Bókaútgávur í úrvali[rætta | rætta wikitekst]

— Allar tær útgivnu bøkurnar eru skrivaðar á Bengali —
      Yrkingar
* মানসী Manasi 1890
* সোনার তরী Sonar Tari 1894
* গীতাঞ্জলি Gitanjali 1910
* গীতিমালা Gitimalya 1914
* বলাকা Balaka 1916
      Sjónleikir
* বালমিকি প্রতিভা Valmiki Pratibha 1881
* বিসর্জন Visarjan 1890
* রাজা Raja 1910
* ডাক ঘর Dak Ghar 1912
* অচলায়তন Achalayatan 1912
* মুক্তধারা Muktadhara 1922
* রক্তকরবি Raktakaravi 1926
      Fagrar bókmentir
* নষ্টনীঢ় Nastanirh 1901
* গোরা Gora 1910
* ঘরে বাইরে Ghare Baire 1916
* যোগাযোগ Yogayog 1929
      Sjálvævisøgur
* জীবনস্মৃতি Jivansmriti 1912
* ছেলেবেলা Chhelebela 1940


Wikimedia Commons logo
Wikimedia Commons logo
Sí miðlasavnið