Knut Hamsun
Knut Hamsun (føddur 4. august 1859 í Vågå/Lom sum Knud Pedersen, deyður 19. februar 1952 á Nørholm) var ein norskur rithøvundur. Hann verur mettur at vera ein av høvundunum, sum hevur havt størstu ávirkanina í 20. øld og verður av mongum roknaður sum upphavsmaður til tað nýmótans skaldsøguna. Kendasta skaldsøga hansara er Hungur (Sult). Hann fekk Nobelvirðislønina í bókmentum í 1920. Hann var virkin sum høvundur í meira enn 70 ár. Hann gav út meira enn 20 skaldsøgur, yrkingasavnið Det vilde Kor, stuttsøgur, nakrir sjónleikir, eina ferðafrásøgn og nakrar essay og kjakgreinar í dagbløðunum.
Bibliografi[rætta | rætta wikitekst]
- Den Gaadefulde (1877)
- Et Gjensyn, episk yrking (1878)
- Bjørger (1878)
- Fra det moderne Amerikas Aandsliv, greinar (1889)
- Sult (1890)
- Mysterier (1892)
- Redaktør Lynge (1893)
- Ny jord (1893)
- Pan (1894)
- Ved Rigets Port, sjónleikur (1895)
- Livets Spil, sjónleikur (1896)
- Siesta, stuttsøgur (1897)
- Aftenrøde, sjónleikur (1898)
- Victoria (1898)
- Munken Vendt, sjónleikur (1902)
- Kratskog, stuttsøgur (1903)
- Dronning Tamara, sjónleikur (1903)
- I Æventyrland, ferðabræv (1903)
- Det vilde Kor, yrking (1904)
- Sværmere (1904)
- Stridende Liv, stuttsøgur (1905)
- Under Høststjærnen (1906)
- Benoni (1908)
- Rosa (1908)
- En Vandrer spiller med Sordin (1909)
- Livet ivold, sjónleikur (1910)
- Den siste Glæde (1912)
- Børn av Tiden (1913)
- Segelfoss by (1915)
- Markens Grøde (1917)
- Sproget i Fare, pamflett (1918)
- Konerne ved Vandposten (1920)
- Siste Kapitel (1923)
- Landstrykere (1927)
- August (1930)
- Men Livet lever (1933)
- Ringen sluttet (1936)
- Paa gjengrodde Stier (1949)
Keldur[rætta | rætta wikitekst]
