Sí keldu fyri Jørgen-Frantz Jacobsen

{{infobox/article/human}}
[[Mynd:Janus Djurhuus, Jørgen-Frantz Jacobsen, William Heinesen, Hans Andrias Djurhuus.jpg|thumb|[[Jørgen-Frantz Jacobsen]] saman við [[J.H.O. Djurhuus]], [[William Heinesen]] og [[Hans A. Djurhuus]]]]

'''Jørgen-Frantz Jacobsen''' ([[29. november]] [[1900]] - [[24. mars]] [[1938]]).

Jørgen-Frantz Jacobsen úr [[Tórshavn]] var [[cand. mag.]] í [[søga|søgu]] og [[franskt|fronskum]] frá [[Keypmannahavnar universitet]]i. Hann hevði sera stóran áhuga fyri søgu, og skrivaði sum [[blaðmaður]] í [[Keypmannahavn]] eina røð av kronikkum og greinum, umframt tvær avbera góðar bøkur um Føroya politisku viðurskifti við [[Norðurlond]] og [[Danmark]]. Longu 21 ára gamal fekk hann [[tuberklar]] í lungunum, og drúgv tíðarskeið av sínum stutta lívi var hann bundin at bróstsjúkrahúsum. 

Jørgen-Frantz Jacobsen hevði bókmentaligar ætlanir, og í [[1934]] fór hann undir lívsverk sítt - ta søguligu bókina ''[[Barbara|Barbaru]]''. Skaldsøgan, ið varð skrivað á [[danskt (mál)|donskum]] (''Barba og Harra Pál'', føroysk týðing, [[Christian Matras]]) og kom út árið eftir deyða hansara, gjørdist brátt víðagitin og varð týdd til mong mál. Jørgen-Frantz náddi ongantíð at skriva endan á søguni, og hesin er tí skrivaður av [[William Heinesen|Williami Heinesen]]. Teir høvdu tosað saman um, hvussu søgan skuldi enda, og tí er endin væntandi í anda Jørgen-Frantz'.

Jørgen-Frantz Jacobsen var yvirhugaður brævskrivari og stóð í føstum brævaskifti við javngamla vinmann sín og frænda, Williami Heinesen skaldi (1900-[[1991|91]]), ið eisini var tikin úr leikum sum brævskrivari. William Heinesen gav í [[1963]] út eitt úrval av brøvunum hjá Jørgen-Frantz í bókini ''Det dyrebare liv'' (føroyskt: ''Dýrmæta lív''). Í einum brævi verður tikið til: 
:''Lívið er stórt og demoniskt, vert at elska og akta. Og tað allarstørsta í lívinum er aftur sættingin. Eg havi vitað hetta, síðan eg fyri brátt 8 árum síðan, tá ið hart leikaði á, fataði 5. symfoni Beethovens''. 
Í brøvunum umrøður hann sítt at síggja til vónleysa ástarband við eitt konufólk, sum hann rópar ''Barbaru'', og sínar ætlanir um at skriva eina skaldsøgu, hvørs søgugongd skal uttaná byggja á sagnir um ta ungu prestakonuna [[Beinta Broberg|Beintu Broberg]], ið hugtók øll við sínum vakurleika og yndi. Hendan søguliga sorinskrivaradóttir var eftir søgnini tveimum monnum at deyða og tí triðja til stóra vanlukku. Men tað søguliga hevur einans týdning sum ytri ramma - tann samansetta, órannsakandi og sera menniskjaliga Barba hevur lítið til felags við tað ónda konufólkið í søgnini. Um Barbu skrivar hann: 
:''...Hon er eisini trúgv á sín hátt. Men hon fellur altíð. Tað er nakað sorgarligt í hesum: tí vónleysa stríðnum ímillum tað góða í Barbu og tað óálítandi.''

== Keldur ==
* [http://www.stamps.fo/default.asp?catalog%5Fname=Frim%E6rker&category%5Fname=1997&product%5Fid=314 Stamps.fo]{{Deyð leinkja|date=October 2023 |bot=InternetArchiveBot |fix-attempted=yes }}

== Slóðir úteftir ==

{{DEFAULTSORT:Jacobsen, Jørgen-Frantz}}

[[Bólkur:Føroyskir rithøvundar|Jacobsen, Jørgen-Frantz]]
[[Bólkur:Føroyskir skaldsøguhøvundar]]
[[Bólkur:Føðingar í 1900]]
[[Bólkur:Andlát í 1938]]
[[Bólkur:Tíðindafólk]]