Gengis Kan

Djengis Kan.

Djengis Kan (fødd Temudjin 1163 – deyð 25. august í 1227) var høvdingasonur. Hann var smádrongur, tá ið pápin varð myrdur, men sum hann vaks upp, bardi hann allar fíggindar niður, tók ræðið á øllum mongolsku ættbólkunum og tók sær navið Djengis Kan - prinsur av øllum, sum millum heimshøv er. Hann vildi vinna allan heimin undir seg. Í 1206 herjaði Djengis Kan í Kina og síðan sum hvirluvindur um Ásia og Eysturevropa.

Í 1227 doyði Djengis Kan, og so við og við syndraðist ríkið, tí at eftirmenninir klandraðust. Tá ið Djengis Kan doyði, varð mongolska ríkið býtt sundur í 4 kanat (ríki). Abbasonur Djengis, Kublai, fekk eystasta kanatið. Vestastu kanatini, sum vóru smærri, syndraðust so líðandi, tó at Timur Lenk, kanur Gylta fylgisins, stutt tíðarbil í 14. øld ráddi á teimum øllum.