Munurin millum rættingarnar hjá "Norrønt"
Luckas-bot (kjak | íkøst) s r2.5.2) (bottur leggur aftrat: fy:Aldnoarsk |
Obersachsebot (kjak | íkøst) s bottur broytur: ru:Древнескандинавский язык |
||
Linja 52: | Linja 52: | ||
[[pt:Língua nórdica antiga]] |
[[pt:Língua nórdica antiga]] |
||
[[ro:Limba nordică veche]] |
[[ro:Limba nordică veche]] |
||
[[ru: |
[[ru:Древнескандинавский язык]] |
||
[[sco:Auld Norse]] |
[[sco:Auld Norse]] |
||
[[simple:Old Norse language]] |
[[simple:Old Norse language]] |
Endurskoðan frá 27. des 2010 kl. 16:57
Navnið norrønt verður vanliga brúkt um málið í Noregi, Føroyum og Íslandi frá 10. øld og fram at umleið 1350. Tá var málið í hesum londum næstan tað sama, tí føroyingar og íslendingar vóru upprunaliga norskir útfarar – flestir av Vesturlandinum. Nútíðar íslendskt og føroyskt hava tí eisini eyðsýndan líkskap við málførini í Vesturnoregi, sum kanska partvíst kemur av teirra felags upphavi, men onnur vilja vera við, at tað eisini kann stava frá sambandi við Noreg seinni í tíðini.
Á norrønum máli eru til stórar bókmentir, sum fyrst og fremst eru verk eftir íslendingar – tær íslendsku miðaldarbókmentirnar á móðurmálinum eru munandi størri og týdningarmeiri enn á øllum øðrum norðurlendskum málum til samans. Tey flestu bókmentaligu verkini eru varðveitt í handritum, sum fyri tað mesta røkka aftur til 13. øld.
Danskt og svenskt mál vóru longu hesa tíðina nakað ólík norrønum, t.e. at málføraskilnaðurin millum norðurlendsku málini var longu á veg – serliga sást, at danskt tók at skilja seg burturúr. Fyrimynd:Link FA Fyrimynd:Link FA