Munurin millum rættingarnar hjá "Norrønt mál"
No edit summary |
No edit summary |
||
| Linja 1: | Linja 1: | ||
Norrønt, fornnorrønt ella bara vesturnorrønt, sum tað verður kalla ídag og Donsk Tunga var felagsnavnið fyri Norrøna málið í fyrritíðini. Tá ið føroyinga søga bleiv skriva í (1200) vóru muninir ímillum tey norðurlenski málini so lítlir, at tað var tosa um "eitt" felagsmál. Í dag verður tað helst kalla vesturnorrønt og hoyrir undir (forníslenskt og fornnorskt). Málið var tosa í tíðarskeinum uml. (7-800) og til í miðuni í 1300 taliðnum. |
|||
Norrønt mál er eitt norðurgermanskt mál |
Norrønt mál er eitt norðurgermanskt mál í er ætta úr indo-evropeiskum. Málið bleiv tosað í Skandinavia og norðurlondum. Tað byrjaði við proto-norðurgermanskt í uml.(0-200 AD) og síðani oldurnorrønt uml.(200-500) og aftaná tað Proto-Norrønt uml.(500-700). Fyrst ímillum (700-800) bleiv tann størsta broytingin framd og málið skiftið yvir til tað, sum vit ídag kjenna sum Norrønt mál. |
||
Nú á døgum hoyra Íslendskt, Føroyskt og norskt til |
Nú á døgum hoyra Íslendskt, Føroyskt og norskt til vesturnorrønt greinina meðan, Danskt og Svenskt hoyra til eysturnorrønt greinina. Danskt ella(Donsk Tunga) sum tað bleiv kalla hevur flutt seg rættiligani nógv burtur, frá tí norrøna málinum og tad hava svenskt fyri sovítt eisini, men tó ikki líka nógv sum tað danska hevur. Íslenskt, sum er tað málið ídag í er tættast uppá norrønt málið, hevur næstan ikki broyt seg yvir árini, meðan føroyskt hinvegin hevur broytt seg eitt sindur, vegna sterkari ávirkan úr Danmørki, t.d, tað danska skriftmálið domineraði bæði sum skúlamál og kirkjumál í yvir 300 ár(1538-1856). |
||
Eg vil víkja um greinina skjótast gjørligt... |
Eg vil víkja um greinina skjótast gjørligt... |
||
Endurskoðan frá 5. nov 2009 kl. 15:53
Norrønt, fornnorrønt ella bara vesturnorrønt, sum tað verður kalla ídag og Donsk Tunga var felagsnavnið fyri Norrøna málið í fyrritíðini. Tá ið føroyinga søga bleiv skriva í (1200) vóru muninir ímillum tey norðurlenski málini so lítlir, at tað var tosa um "eitt" felagsmál. Í dag verður tað helst kalla vesturnorrønt og hoyrir undir (forníslenskt og fornnorskt). Málið var tosa í tíðarskeinum uml. (7-800) og til í miðuni í 1300 taliðnum.
Norrønt mál er eitt norðurgermanskt mál í er ætta úr indo-evropeiskum. Málið bleiv tosað í Skandinavia og norðurlondum. Tað byrjaði við proto-norðurgermanskt í uml.(0-200 AD) og síðani oldurnorrønt uml.(200-500) og aftaná tað Proto-Norrønt uml.(500-700). Fyrst ímillum (700-800) bleiv tann størsta broytingin framd og málið skiftið yvir til tað, sum vit ídag kjenna sum Norrønt mál.
Nú á døgum hoyra Íslendskt, Føroyskt og norskt til vesturnorrønt greinina meðan, Danskt og Svenskt hoyra til eysturnorrønt greinina. Danskt ella(Donsk Tunga) sum tað bleiv kalla hevur flutt seg rættiligani nógv burtur, frá tí norrøna málinum og tad hava svenskt fyri sovítt eisini, men tó ikki líka nógv sum tað danska hevur. Íslenskt, sum er tað málið ídag í er tættast uppá norrønt málið, hevur næstan ikki broyt seg yvir árini, meðan føroyskt hinvegin hevur broytt seg eitt sindur, vegna sterkari ávirkan úr Danmørki, t.d, tað danska skriftmálið domineraði bæði sum skúlamál og kirkjumál í yvir 300 ár(1538-1856).
Eg vil víkja um greinina skjótast gjørligt...