Torfhildur Þorsteinsdóttir

Frá Wikipedia, hin frælsa alfrøðin

Torfhildur Þorsteinsdóttir, eisini kend sum Torfhildur Hólm (fødd 2. februar 1845 í Kálfafellsstaði, deyð 14. november 1918 í Reykjavík) var ein íslendskur rithøvundur, sum búði í Kanada í fleiri ár. Hon var møguliga tann fyrsti íslendarin, ið var hevði sum høvuðsyrki at vera rithøvundur,[1] og verður ofta nevnd sum tann fyrsta íslendska kvinnan ið var rithøvundur.

Útgávur[rætta | rætta wikitekst]

Skaldsøgur[rætta | rætta wikitekst]

  • Brynjólfur Sveinsson biskup (1882)
  • Kjartan og Guðrún (1886)
  • Elding (1889)
  • Högni og Ingibjörg (1889)
  • Jón biskup Vídalín (Draupnir)
  • Jón biskup Arason (Draupnir)

Stuttsøgur[rætta | rætta wikitekst]

  • Spekingurinn og heimskinginn (Framfari, 1878)
  • Andvari (Illustrered Familjeblad, Chicago, 1878)
  • Guð heyrir börnin (Framfari, 1878)
  • Stjarnan mín (Framfari, 1878)
  • Seint fyrnist forn ást (Framfari, 1879)
  • Tárablómið (Framfari, 1879)
  • Heiðarbærinn (Framfari, 1879)
  • Gunnlög og Sigrid (Illustrered Familjeblad, 1880)
  • Sögur og ævintýri (1884; savn)
  • Smásögur handa börnum og unglingum (1886; savn við barnasøgum)
  • Barnasögur (1890; savn við barnasøgum)
  • Þjóðsögur og sagnir (1962; ed. Finnur Sigmundsson)

Keldur[rætta | rætta wikitekst]

  1. Shaffner, Ruth. "The Women of Iceland." In The Chautauquan, Volume 22. Ritstjórnað av Theodore L. Flood og Frank Chapin Bray. 1896. 270.