Sandavágs kirkja

Frá Wikipedia, hin frælsa alfrøðin
Sandavágs kirkja.

Sandavágs kirkja er bygd undir 1. veraldarbardaga. Arbeiði byrjaði í 1914, og varð kirkjan vígd 3. sunnudag eftir páskir, 29. apríl í 1917. Magnus Jacobsen (Magnus av Kamarinum) teknaði kirkjuna og gjørdi arbeiðsfrágreiðing. Hon er 19,70 m long og 9,60 m breið. Undir byggingini var hann sjálvur byggimeistari og formaður. Fyri arbeiðinum stóð Jógvan Elias Thomsen, keypmaður í Sandavági. Í arbeiði hevði hann Andreas Joensen úr Kvívík sum arbeiðsformann, og 9 smiðir úr Sandavági og Miðvági. Brøðurnir í Geil í Havn, Petur Alberg og Christin H. Isaksen, málaðu kirkjuna, bæði innan og uttan. Petur Alberg setti litirnir á. H.C.W. Tórgarð, timburmeistari og arkitektur, úr Havn, hevði eftirlit við arbeiðinum.

10. august 1891 gav Thomas Thomassen (Tummas í Bartalsstovu) altartalvuna sum hongur í kirkjuni í dag. Frásagnir siga, at Lucie Ingemann (1792-1868), sum var kona B. S. Ingemanns skald, hevur málað altartalvuna. Talvan, sum varð unvæld í 1997, er mett at vera umleið 150 ára gomul.

Á kórvegginum uppi yvir altarinum eru sjey málningar, sum Kristin í Geil hevur málað eftir gomlum kirkjumálningum. Jógvan Elias Thomsen hevur givið kirkjuni málningarnar.

Sandavágssteinurin[rætta | rætta wikitekst]

Sandavágssteinurin er ein føroyskur rúnusteinur frá 1200-áratalinum, ið verður varðveittur inni í Sandavágs kirkju.

Millum býlingarnar Sandar og Steig er ein langur heyggjur, sum er nevndur Ongjartoftir. Í sjálvum endanum á heygnum lá ein langur steinur, sum vísti seg at vera ein rúnarstein. Um várið, leygardagin fyri hálvarðsøku (12. mai í 1917), setti Martin á Mýrini seg at hvíla undir heygnum, og varð varður við, at í steinin vórðu høgdir stavir. Innskriftin, sum varð týdd av Mikkjal á Ryggi, verður lisin soleiðis (týtt til føroyskt): "Torkil Onundarson eystmaður av Rogalandi bygdi henda stað fyrst".

Keldur[rætta | rætta wikitekst]

  • J. P. Gregoriussen, "Yngru Hválvkirkjurnar".